فرزندآوری موجب تکامل انسان و نهاد خانواده می شود

حجت الاسلام و المسلمین محمد باقر ساعی ور، استاد حوزه علمیه قم در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در ساری، با اشاره به اهمیت موضوع «خانواده در قرآن» اظهار داشت: خانواده زمینه تکامل انسان را فراهم می آورد.

وی خاطرنشان کرد: انسان نه در فضای خلأ، بلکه در حوادث است که کامل می شود و یکی از آن حوادث مهم در زندگی انسان که تکمیلی برای رشد انسان است، «ازدواج» می باشد. انسان در ازدواج یک مرحله بالاتر می رود و مسئولیت پذیری او افزایش می یابد. تعامل، فداکاری، ایثار، تفاهم و سایر صفاتی که در خانواده می شود آنها را رشد داد، در خلأ و زندگی فردی رشد نمی پذیرد.

استاد حوزه علمیه با اشاره به مرحله «فرزندآوری» به عنوان یکی دیگر از مراحل تکامل انسان افزود: فرزند سبب می شود انسان برخی از صفات اخلاقی خود را رشد بدهد. صفاتی مانند شکیبایی، جوانمردی، مسئولیت پذیری، عواطف، رحیم بودن انسان با داشتن فرزند است که رشد پیدا می کند؛ چون انسان در حوادث رشد پیدا می کند.

استاد حوزه علمیه قم گفت: فرزندآوری علاوه بر تکامل هر فرد از اعضای خانواده، موجب امتیازی برای کل خانواده است. فرزند به خانواده برکت می بخشد و موجب بهبود بهداشت روانی، سلامت روحی و استحکام خانواده می شود.

حجت الاسلام و المسلمین ساعی ور خاطرنشان کرد: فرزند، عامل نشاط و سلامت روانی والدین است؛ امید را در خانواده زیاد می کند؛ احساس دوست داشتن و دوست داشته شدن را در انسان تقویت می کند و موجب رشد شخصیت انسان می گردد و حتی موجب درک بهتر زیبایی ها می شود.

وی افزود: عاطفه ورزی نسبت به فرزند، موجب افزایش دقت در انسان می شود و توجه به حساسیت های فرزند، موجب برکت در نهاد خانواده می شود. این موضوع، در مباحث روانشناسی و جامعه شناسی به صورت جزئی و موشکافانه بررسی شده است و تأییدی است بر کلام دین مبین که می فرماید فرزند موجب برکت برای خانواده است. در کتاب وسائل الشیعه آمده است: «محمد بن علی بن الحسین قال: قال أبو الحسن (ع):‏ إنّ الله‏ إذا أراد بعبد خیرا لم‏ یمته‏ حتی‏ یریه الخلف» (وسائل الشیعة؛ ج ‏۲۱؛ ص ۳۵۷) و می دانیم که خیر در دنیا و آخرت همان برکت است.

استاد حوزه علمیه قم با اشاره به تبلیغات سوء و گسترده درباره تک فرزندی اظهار داشت: این تبلیغات، با همه گستردگی امها پایه ای ندارد و ناشی از تأثیرپذیری از سبک زندگی غربی است که بر پایه لذت گرایی شخصی می باشد و اثرات منفی را به دنبال دارد. مواردی مانند «محبت افراطی به فرزند»، «سختگیری افراطی نسبت به فرزند»، «انزواگرایی فرزند» و «گرایش به بازیهای رایانه ای» از جمله اثرات منفی تک فرزندی به شمار می آیند.